Hoi,
Nog eens een kleine up-date van ons en de hondjes.
Gisteren hadden we een leuke boswandeling gehad met de bswv. Het was in buggenhout. We hebben echt super veel geluk gehad met het weer op zaterdag was het een regen-dag, maar op zondag hadden we geluk, een stralende zon hmmm.
We hadden onze Byorka nog eens meegenomen omdat die de laatste tijd alleen nog maar mee naar de dierenarts mocht, omdat we hoopten dat ze drachtig zou zijn. Maar ook omdat onze Dayko zijne beste vriend, de Shaggy, er ook zou zijn.
Zelf vonden wij het super om “onze” Shaggy nog een keertje te zien. Hij doet het zo goed bij zijn roedel. Ook is hij een echte reu geworden, hij is echt mooi uitgegroeid, een hele mooi en super lieve beer is het geworden .
Er was tijdens de wandeling ook een pauze ingelast bij de wandeling. Waarbij de dorstig zich konden laven, hahaha.
We vonden het een leuke wandeling en ons meidje heeft er ook van genoten eens alleen met ons weg zonder dat er aan haar geprutst werd

Op zondag 30 september hadden we ook nog een uitje gehad. Op die dag zijn we met heel onze roedel naar Hoenderloo getrokken, daar vond de AVLS- dag dit jaar plaats. Normaal gezien mocht Byorka niet mee omdat ze misschien drachtig zou zijn. Maar omdat haar fokkers er ook naar toe kwamen en deze moesten bijna 8 uur rijden en omdat het waatschijnlijk de einigste gelegenheid zou zijn dat ze “hun pupje” van het jaar zouden zien; hebben we ze maar meegenomen.
We hebben er zeker geen spijt van! Het was super om te zien hoe onze Byorka iedere keer weer, door het dolle heen is als ze haar fokkers terug ziet, echt geweldig om te zien. Ook heeft ze haar zus, half-zus en kleine nichtje te zien. Dat was ook grootte feest voor onze Byorka! Maar dan ( voor onze Byorka) de kers op de taart!!! Haar MAMA!! Dat vond ze zo leuk ze is er op haar buik naartoe gekropen en kroop er bijna in, echt schiterend! Geweldig dat ze, Nisha en de andere nog zo herkent en blijft kennen ze zien elkaar maar 1 hooguit 2 keer op een jaar. Het zal waarschijnlijk wel de laatste keer zijn dat Byorka haar mams gezien heeft. Want Nisha is spijtig genoeg al meer dan 1 jaar lijder van de verschrikkelijke ziekte DM :.-( . Wie het verhaal van Nisha wil lezen kan ik doorverwijzen naar de HP van Carmen: http://www.una-neshoba.de/leben_mit_nisha.html.
Ik weet niet welke rangschikking er was op de show ik weet alleen dat Lotje, Bella Lotte Terra Loupa, de BOB van de dag geworden is een dikke proficiat aan haar! 
Voor ons was het blije terug zien van Byorka, het hoogtepunt van die dag.
Zelf waren we ook heel blij om alle honden en mensen nog een keertje terug te zien. Want sommige mensen mail je wel een keertje maar echt elkaar live zien dat gebeurt niet zo vaak.
Nog bijna vergeten te vermelden dat onze Dayko zich ook super gedragen heeft, enkle jaren geleden zou dit een super stressy dag voor hem geweest zijn. Hij moest zich dan nl. om elke vreemde reu druk maken en uitvliegen. Dit was nu niet het geval andere reuen konden op 3 meter van hem voorbij komen en onze flinke vent bleef gewoon rustig liggen. Hij is echt rustig geworden, hij hoeft zich niet meer zo te bewijzen als vroeger, wat voor ons , maar zeker ook voor hem een pak aangenamer is. Nu laat ik hem nog niet met andere reuen kennis maken. Want ik ken hem dan bromt hij en als de andere dan terug zou bromme, iets wat logisch is, want agressie, lokt agressie uit. Zit het er tegen dus dat doen we niet ;-) teven dat vind onze man wel oke, als ze maar oud genoeg zijn, want pupsles daar moet hij nog steeds niet veel van weten hahaha.
En ons Rouschke!!!! Heeft die flink geweest er is zelfs een kleine hond op 2 meter van haar geweest en ze deed nog geen moeite om er naar toe te gaan. Dat heeft ook anders geweest, alles wat kleiner was dan een poedel moest er aan!!!
Was echt een leuke, zonnige, lekker warme dag

Zo vandaag was het de dag van de waarheid. Pupjes of geen pupjes
Wij alle twee een dagje verlof genomen zodat we samen met onze meid konden rijden. We hadden om 10h00 een afspraak bij Gerlinde Janssens, of beter met haar dochter, want zij had verlof. We hebben voor hun gekozen omdat ze daar gewoon zijn om met saarlooswolfhonden te werken, daar ze elk jaar de oogspiegeling die de BSWV organiseert volbrengen. En omdat onze dierenarts niet de juiste apparatuur heeft. Wij dus goed op tijd vertrokken en toch wel wat zenuwachtig alle 2.
Na dat we nog even in de wachtkamer moesten zitten. Wat onze Byorka echt super gedaan heeft zo op haar alleen mee naar een vreemde praktijk ( buiten de jaarlijkse spiegeling gerekend, maar dan zijn er altijd nog wel andere saarloosjes in de buurt en ook de rest van onze roedel dus dit was wel wat anders. Byorka was heel relaxts en durfde zelfs voor onze voeten te gaan liggen in plaats van achter onze benen. Ja, wij zijn wel wat anders gewend met onze Dayko-man. Nu is hij met de jaren ook wel wat flinker geworden maar hij is zeker nog niet waar dat Byorka nu staat, dus dank je wel voor de super socialisatie Carmen en Willy. Ik weet ook wel dat het daar niet alleen aanligt, wij hebben nu ook veel meer ervaring dan inde tijd met Dayko, daar zijn we ons zeker van bewust, dat wij toen ook nog niet stonden waar we nu staan, hihihi. Natuurlijk mogen we ook niet het genetische aspect niet vergeten. Als je de combi van Dayko bekijkt en die van Byorka die is ook verschillend van karakter. Niet dat we onze grootte beer willen ruilen of missen zeker niet we zijn heel content met hem, maar een iets minder schuwe hond is makkelijker, vinden wij.
Maar goed we dwalen af
Dan was het eindelijk aan ons. Ons meidje werd op een speciaal gevormd kussen gelegd, dit ging verbazend goed ze liet het goed doen, dan werd haar buikje geschoren dat vond Byorka wel eng dat rare geluid aan haar buik. Maar we konden haar goed geruststellen en ze ontspande zich terug een beetje. Dan kwam de koude gel op haar buik, maar ook dat vond ze niet heel erg. Dan ging het licht uit en dat vond ze ook niet erg leuk maar Jorgen en ik hadden haar vast en spraken zacht tegen haar en dan was het terug oke. Dan dat rare ding op haar buik liet ze ook goed doen, het scheren vond ze het engste. 
Toen werd heel haar buikje afgegaan maar buiten gezonde organen (dit kan je aan de grootte en kleur zien, werd ons verteld ;-) ) was er spijtig genoeg nix te zien.
We vonden het super spijtig, maar we hebben onszelf nix te verwijten. We hebben gedaan wat we konden. Negen keer op en neer naar zeeland, in de gietende regen en de bakkende zon terug naar huis in de file (al een geluk dat onze auto airco heeft). We hebben twee geslaagde dekkingen ( met koppeling) gehad. Het mocht niet zijn. Ook de eigenaren van Doerak valt nix te verwijten alleen maar bedanken voor hun tijd en hun steeds vriendelijke ontvangst, op soms vroege uren ( i.v.m. de warmte voor te zijn).
Dus geen pupselstjes voor ons deze keer. Maar we geven niet op!
Als ons meidje volgende keer nog een keertje loops is ( hopelijk duurt het nu weer geen 18 maand) gaan we het nog eens proberen

Hoi, we hebben met de club nog eens een uitstapje gedaan om ons geliefde ras voortestellen. Deze keer ging de trip naar Mons, Franstalig gebied dus :-s. Het was er heel goed georganiseerd en onze stand was zeker in orden want soms krijg je als club echt een belachelijk kleine standplaats toegewezen, maar dat was deze keer zeker niet het geval.

Wij hadden onze twee Wolfwaertsjes mee genomen. Onze Byorka hebben bij onze doggy-sit gelaten, voor het geval ze drachtig zou zijn. Willen we haar de stress die bij zo een evenement komt kijken ( veel mensen, vreemde plaats en in de stand met nog andere honden) besparen.

We hebben die dag wel vele geïnteresseerden over de vloer gehad. Ik heb er wel geen noot van verstaan, ik spreek of versta bijna geen frans. De enige die ik verstond waren de mensen in onze stand hahaha. Maar buiten mijn taal on-kundigheid was het een fijne dag. De honden hebben zich super gedragen. En niet alleen onze honden maar ook de andere doggys op onze stand. De enige stress moment voor onze Dayko was toen de organisatie de chip kwam controleren. Dat was een van de weinige keren, maar wel goed vind ik eigenlijk. Ze kwamen het boekje ( met inenting enzo) controleren en dan ook dat het wel effectief die hond is. Want op sommige shows moet je wel het boekje laten zien en owee dat hij niet in orde blijkt, maar geen enkele snuggere controleert of het wel effectief die hond is J. Maar het ging goed die mensen hadden ook iets, waar dat andere organisatie iets van kunnen leren. Waarschijnlijk hadden deze mensen het omdat ze voor hun eigen veiligheid of angst gedaan en niet voor het welzijn van de hond ;-) maar ik en onze Dayko vonden het beter zo. Die hadden zo een chip apparaat op een verleng stok zodat ze zelf niet bij of over de honden moesten hangen. Was ik op die moment blij dat wij Dayko ondanks zijn tattoo ook nog hebben laten chippen. Juist voor situaties als deze. Anders was het een heel ander verhaal geweest, ook al omdat ons ventje zijn oor vol haar staat dus je de tattoo ook al niet duidelijk ziet en dan nog een vreemde aan zijn oor!!!! Dat had nog al iets geweest! Ons Arouschka vond dat allemaal geen probleem, dat er iemand in haar oor loerde, ze wiebelde alleen een beetje omdat ze dacht van:” hey die koek moet in mijn mond niet in mijn oor, hahaha ons koekie-monstertje toch. Da is toch echt een gemakkelijke hond se. Zalig!

Dus die beurs was zeker voor herhaling vatbaar als onze Franstalige medewerkers da nog zien zitten te minsten want aan mij heb je nix op dat punt ;-)

Tot de volgende met hopelijk goed Byorka nieuws :-D

Hoi,
Ja, ik weet het is een hele tijd geleden. Sorry, dat ik jullie in spanning heb laten zitten. Maar we hebben het ook ontzettend druk gehad met 9 keer, jaja 9, op en af naar zeeland te rijden. Tijdens een periode van 3 weken. MAAAAAAAR het is niet voor nix geweest! YEAHHHHY! We hebben twee geslaagde dekkingen gehad. De eerste op dag 25 van Byorka haar loopsheid, dus ook ná ons verlof (grrrr). Eerst dus heel ons verlof op en af gereden zonder resultaat. Dan op zondag 26 september was er tijdens de wandeling met Doerak veel meer interactie van onze Byorka hare kant, maar toen is er nix gebeurd. Misschien was het nog niet dé dag of was het weer te slecht. Dan maandag op dag 25 wij na het werk nog richting Melissant. Nu hadden we wel terug wat hoop gekregen want onze Dayko begon ook interesse te tonen in onze Byorka. We hebben er maandag, dinsdag en woensdag wel voor gezorgd dat er een doggysiter was voor onze Dayko en Arouschka J. Gene stress we laten ze niet zomaar alleen aan hun lot over ;-)
Toen we op de terugweg van onze toch al bekende wandeling waren, was er dan toch een koppeling. Iedereen blij, behalve onze Byorka, die vond het maar nix dat Doerak aan haar vast zat. Maar Doerak zelf bleef heel rustig.
De dag nadien zelfde scenario, ook op de terugweg tussen het riet (onze Byorka haar favo verberg plaatsje waar ook veel slakken zitten. Ik heb nl. nog slakken-sap op mijn broek hangen na dat ze al 2 keer gewassen is). Met het enige verschil dat onze Byorka nu ook een pak rustiger was. De koppeling duurde zelf ook iets langer.
Op woensdag zijn we nog een keertje gereden, onze Byorka had er nog wel zin in maar Doerak had zoiets van pfff, spelen oké maar meer zat er niet in. Dus hebben we het op twee dekkingen gehouden. Terwijl onze Dayko nu nog steeds vind dat onze Byorka er klaar voor is (waarschijnlijk zit de geur nog in haar vacht ofzo, want ze ziet er bijna terug normaal uit ons meisje ;-).
We hebben gedaan wat we konden en de eigenaren van Doerak ook, en niet te vergeten de doggys natuurlijk ook hihihi.
Bedankt aan iedereen die ons er bij geholpen heeft.
Nu nog afwachten of het een vruchtbare dekking geweest is. Dat zullen we binnen een kleine 60 dagen weten of er wolfsgrauwe en/of bosbruine molletjes uit ons meisje geperst worden. Spannend afwachten!
Als er meer nieuws is dan kunnen jullie het zeker hier lezen.


Greetz Annelies

Oeps, is er onder tussen weer bijna een maand gepasseerd?? Ja, het gaat snel :-)
Maar we hebben niet stil gezeten hoor. We hebben zo goed als zeker een man voor onze Byorka!!!
Yeah!!!! Wij heel blij dat we er ene gevonden hebben die vrij is van dm, qua lijnen goed bij onze meid past en ook nog mooi aanvult bij onze Byorka wat betreft bouw :-)
In het weekend gaan de hondjes elkaar voor het eerst zien (spannend). Als dat goed mee valt dan zullen we het zo snel mogelijk bekend maken op onze site en ook de nodige aanpassingen doen op onze site. Maar we zijn al zeer blij.
Ondertussen is onze Byorka ook jarig geweest! Onze poppemie is 3 geworden :-) hiep, hiep, hoera voor de hele B-nest van de kennel Una Neshoba XXX.
Op haar verjaardag, hebben Byorka en ik nog een show gelopen. Jawel, we doen ons best :-). Wel ni echt een leuk cadeau voor haar, maar dat hebben we ‘s avonds goed gemaakt met lekkere stinkende pens :p
Het was de openluchtshow in Lokeren op 15 juli 2012. Het was een fijne show en is ook minder eng voor de honden zo buiten i.p.v. in zo’n hallen. Ook de keurmeester viel heel goed mee. Het was een zeer lieve vrouw die rekening hield met ons geliefde ras hun terughoudendheid, en ook met de niet zo ervaren begeleiders ;-). Het was echt leuk dat je eens niet afgestraft werd omwille het ras typisch eigenschap van je hond.
O ja, we hebben samen een ZG ( zeer goed) behaald. We worden beter, hahaha.
Ook is onze mooie rooie ondertussen naar de kapper geweest. Eigenlijk is het niet nodig voor een Saarloos, maar onze Rousch maakt zoveel haar aan en heeft zo een pluche vacht dat ik ze liever 1 of 2 keer in het jaar door iemand die er verstand van heeft, zowel van het ras omdat ze zelf eigenaar is van 3.5 ( eentje is een mix van een Saarlooswolfhond en een Hovawart ) van onze schatjes en omdat ze een gediplomeerd trimster is, te goei laat wassen en uitkammen;
Nu voelt onze lieve meid zich weer ff 5 jaar jonger ;-) , tot ze het nodig vind om nog wat vacht bij te maken lol.
Dus duimen omhoog dat alles goed mag gaan zaterdag en dan weten jullie zo spoedig mogelijk wie de vader van onze Byorka haar pupjes zal zijn.
Tot later Annelies

Hoi,
Ondertussen zijn we aan het einde van juni gekomen. In de helft van deze maand heb ik iets gedaan wat ik nog nooit gedaan had. Een show gelopen! Het was best een super enge ervaring, zowel voor mij als voor Byorka denk ik, hahaha. Het was de show in Lommel. Er waren nog twee andere saarloosjes ingeschreven, dus de dag op zich was wel leuk. Alleen het moment in de ring dat dan maar 5 min duurt was eng. Voor Byorka was het niet de eerste keer, zij had dit al meer gedaan met haar baas die normaal onze honden showt. Maar aangezien onze Byorka haar papier voor de fok toelating al heeft, dacht ik ach laat mij het ook eens proberen. We hebben het niet slecht gedaan vond ik zelf, maar we hadden pech dat de keurmeester die blijkbaar niet goed de ras-standaard van een Saarlooswolfhond gelezen had. Want de honden die iets terughoudend waren kregen zoal een G (goed) dus ja spijtig dat ze daar niet kon door zien. Dat was ook de enige opmerking die we kregen. “Ja, ze is wat bang “ “ je zou er met naar een kermis moeten gaan” jaaaaa tuurijk. Als de keurmeester er eens niet zo zou gaan overhangen of er niet zo bang van zou zijn, (“bijt ze??” “ hou haar hoofd goed vast hé “, terwijl onze meid alleen maar raar keek naar de keurmeester omdat die haar door elkaar schudden bij het betasten), zou het allemaal een stuk vlotter gaan voor ons allemaal. Maar ja de keurmeester is baas qua beoordeling hee, nix aan te doen.
Maar we laten ons niet afschrikken, volgende maand doen we nog een keertje mee in Lokeren. Ik ben benieuwd.
We zijn ook nog een keertje gaan wandelen met Dipty en haar baasjes ( Dipty is de hond die we samen met Shaggy hebben opgevangen. Ze heeft een maand bij ons gewoond). Het is altijd leuk om te zien dat ze zo goed terecht gekomen is en zo een leuke hond geworden is. Het was een super natte dag (weeral hihihi). We hadden onze twee dames bij (Dayko was naar oma gegaan). Ondanks de regen hebben ze zich goed geamuseerd. Vooral Byorka die een maatje had om spoor te zoeken naast de pad. Ze was heel onderdanig naar Dipty en Kayla, de twee andere dames van het gezelschap. Met de reuen wou ze spelen en zot doen. Het is echt een prachtmeid onze Byorka
Ons Rouschke, die hoefde zich niet meer te bewijzen ofzo. Die werd door de andere dames dan ook niet lastig gevallen. Wel eens snuffelen, maar ze lieten elkaar met rust. De reuen lieten onze rousch ook met rust, er was gene bruine reu bij, spijtig voor ons Arouschka. Ja ze valt op haar eigen kleur, onze oude meid hahaha.
Het was een leuke wandeling in een prachtige omgeving, maar wel nat dat was het enige min puntje.
Hopelijk hebben we volgende keer wat droger nieuws te melden ;-)

Hoi,
We zijn ondertussen weer enkele weken verder en ook weer een nieuwe maand begonnen. Je zou het aan het weer niet zeggen maar het is bijna zomer.
Met de hondjes hebben al wel enkele keren een zonnige wandeling kunnen maken.
Ook hebben al eens kunnen genieten van een BBQ (hmmm), iets wat onze Dayko ook altijd zeeeer leuk vind. Hij heeft zo zijn eigen truckjes om aan “zijn” vlees te raken, iedere keer opnieuw. Het gaat als volgt:
Vlees wordt gebakken, op tafel gezet Dayko komt eens kijken: “Dayko neen” oké, geen probleem hij gaat zich leggen. Dan gaat hij bij iemand anders aan tafel eens kijken heel voorzichtig “ Dayko-tje, neen jongen” geen probleem, Dayko gaat aan de andere kant van de tafel nog eens kijken “ hey ventje, neen nix voor jou zenne”. Oké, Dayko gaat zich 2 meter van tafel leggen. Daarna word er weer een lading vlees dat klaar is aangebracht, Dayko doet nog een toertje rond tafel maar blijft overal af. Ondertussen hebben er al een paar gedaan met eten en schuiven wat naar achter. Daar gaat hij een beetje flemen, word geaaid. Dan loopt hij een rondje en dan, dan, … ofwel zet hij zich razend snel met twee voorpoten op tafel en pakt hij 1 of meerdere stukken vlees van de schotel of hij ritst iets van iemand zijn bord die niet gewend is om te eten met de saarloosjes. Zucht ieder keer weer heeft hij er succes mee. Ah ja, en het aperitief is ook altijd al ongebakken van de schotel gepikt omdat hij weet iedereen is druk bezig, met voorbereiden dus….. ja ons manneke is er ne krak in hahaha.
En zo vind onze Dayko BBQ-en het leukste aan de zomer. Alleen bij een BBQ met allemaal saarloos- eigenaars heeft hij het ietsjes moeilijker, maar slaagt hij er meestal nog in om iets te scoren:-p
Ook hebben we een activiteit gedaan met minder mooi weer. We hebben met de rasstand van de BSWV op de woefdag gestaan. We hebben er veeeeeeeel regen gezien en gevoeld en gehoord. Het was van begin tot einde nat. Maar buiten dat was het wel gezellig en alle hondjes zijn super braaf geweest. We waren ook de ras stand met de meeste mensen onder de kleinste tent.
Was een toffe groep mensen en honden, alleen het weer wou nie mee, maar ja volgende keer hopen we op beter weer.
Zo ik ga jullie laten en hopelijk kan ik volgende keer vertellen over wat beter weer