Naam: Wolfwaerts Dayko
reu
Kleur: wolfsgrauw
Geboren op 14/06/2004
RIP op 27/04/2016
Schofthoogte: 70cm
Gewicht: +/- 35kg
Tatoeage:
chipnr:
HD A
vrij van DM-gen
vrij van dwerg-gen
Met Dayko is het allemaal begonnen, hij is onze eerste Saarlooswolfhond.
In 2004 stonden we al een geruime tijd, ik denk zo een kleine 2 jaar, op de puppy lijst bij de BSWV. We waren ook al eens naar het wolfhonden-weekend van de BSWV geweest en naar een vergadering. Internet en forums waren toen nog niet zo populair.
Kregen we telefoon dat er in Lommel een nestje geboren was, wij proberen heel de dag contact op te nemen met de fokker, deze nam niet op, maar ja druk zeker met zo een nestje pups.
Volgende dag telefoon, zeg we hebben je het verkeerde nummer gegeven, zucht! Wij direct gebeld en we mochten de volgende dag al een kijkje gaan nemen.
Zo schattig die kleine molletjes, van 3 dagen oud. We werden steng ondervraagd door de fokker, hetgeen ik nu ook wel begrijp. Niet alle mensen hebben goede bedoelingen en de juiste manier van om met hun hond om te gaan. En als fokker wil je natuurlijk wel dat je pups goed terecht komen en dat er fatsoenlijk mee word omgegaan.
Blijkbaar werden we goed gekeurd en mochten we terug komen kijken, wij in de wolken!
We hadden ook eens kennis gemaakt met andere volwassen dieren, die er ook woonden en we werden alleen maar verliefder op het ras, wel weer iets bij geleerd zwarte broek + Saarlooswolfhond = geen goede combinatie haha.
Zo kwamen we elke week trouw op bezoek en vanaf week 4 mochten we de pupjes aanraken en met ze spelen!!! Fijn!!!
Regelmatig hadden we een lijstje met vragen bij voor de fokker, welke, ze zoals ieder goedde fokker dat moet doen, met plezier beantwoorden. Want hoe meer je weet hoe beter je voor bereid bent en hoe minder verassingen je tegen komt.
Rond de 6de week hebben we wisten we of we een bruine of grijze pup zouden hebben. Het werd de grijze met het groene bandje! En we gingen hem Dayko noemen. Wolfwaerts Dayko
Tijdens zijn 7de week mochten wij hem meepakken.
Wij blij met onze puppy eerste dagen ging het wat moeizaam aan elkaar wennen, niet willen eten, huilen in de bench, maar dit liep allemaal goed los na een tijdje. We gingen regelmatig met hem naar de hondenschool, iets wat hij nog steeds doet op maandagavond op de Quiebus hondenschool, gewoon leuk bezig zijn met je hond, ook gingen we vaak mee op wandeling van de BSWV en leerde we ander Saarlooswolfhonden-mensen en andere Saarlooswolfhonden kennen. We hebben het zeker niet gemakkelijk gehad met onze klein en later met onze grootte held. Het is een hond met een heel eigen karakter, maar als je hem hebt accepteert zoals hij is zal hij het zelfde doen met jou.
Dayko is onze maat voor het leven!!
Ook hebben we met Dayko aan een 10tal shows mee gedaan hij heeft regelmatig ZG gehaald op het laatste ook wel enkele keren een U. Op het laatst bedoel ik voor er aan 1 oog driehoekjes cataract, bij onze jongen werd vast gesteld op zijn 5de levensjaar. Heel spijtig, want we hadden hem graag ingezet voor de fok. Hij was ook al enkele male gevraagd geweest en 1 keer hebben we hem een teefje willen laten dekken, dit is door omstandigheden, niets geworden. (zo gaat dat soms)Gelukkig heeft hij er zelf geen last van de oogziekten en is het voorlopig na 3 jaar dat het bij hem vast gesteld is nog niet erger geworden.
Verder is onze Dayko-man super gezond en vele gehoorzamer geworden dan vroeger( om de eventuele puppy eigenaars die dit lezen, wat moed te geven)
Liefst van al is hij bij ons. En gaat hij mee op verlof lekkere lange wandelingen maken in het bos of thuis eens lekker een toertje gaan fietsen of lopen met baas of op bezoek bij mijn ouders en regelmatig rusten op het bed of in de zetel( niet vergeten= super belangrijk!)
Onze grote brombeer mag lekker oud worden bij ons. Hopelijk nog vele jaren aan onze voeten slapen en ons wakker maken als hij weer bang is van de monsters( onweer en spoken => niet te onderschatten enzo)
In 2004 stonden we al een geruime tijd, ik denk zo een kleine 2 jaar, op de puppy lijst bij de BSWV. We waren ook al eens naar het wolfhonden-weekend van de BSWV geweest en naar een vergadering. Internet en forums waren toen nog niet zo populair.
Kregen we telefoon dat er in Lommel een nestje geboren was, wij proberen heel de dag contact op te nemen met de fokker, deze nam niet op, maar ja druk zeker met zo een nestje pups.
Volgende dag telefoon, zeg we hebben je het verkeerde nummer gegeven, zucht! Wij direct gebeld en we mochten de volgende dag al een kijkje gaan nemen.
Zo schattig die kleine molletjes, van 3 dagen oud. We werden steng ondervraagd door de fokker, hetgeen ik nu ook wel begrijp. Niet alle mensen hebben goede bedoelingen en de juiste manier van om met hun hond om te gaan. En als fokker wil je natuurlijk wel dat je pups goed terecht komen en dat er fatsoenlijk mee word omgegaan.
Blijkbaar werden we goed gekeurd en mochten we terug komen kijken, wij in de wolken!
We hadden ook eens kennis gemaakt met andere volwassen dieren, die er ook woonden en we werden alleen maar verliefder op het ras, wel weer iets bij geleerd zwarte broek + Saarlooswolfhond = geen goede combinatie haha.
Zo kwamen we elke week trouw op bezoek en vanaf week 4 mochten we de pupjes aanraken en met ze spelen!!! Fijn!!!
Regelmatig hadden we een lijstje met vragen bij voor de fokker, welke, ze zoals ieder goedde fokker dat moet doen, met plezier beantwoorden. Want hoe meer je weet hoe beter je voor bereid bent en hoe minder verassingen je tegen komt.
Rond de 6de week hebben we wisten we of we een bruine of grijze pup zouden hebben. Het werd de grijze met het groene bandje! En we gingen hem Dayko noemen. Wolfwaerts Dayko
Tijdens zijn 7de week mochten wij hem meepakken.
Wij blij met onze puppy eerste dagen ging het wat moeizaam aan elkaar wennen, niet willen eten, huilen in de bench, maar dit liep allemaal goed los na een tijdje. We gingen regelmatig met hem naar de hondenschool, iets wat hij nog steeds doet op maandagavond op de Quiebus hondenschool, gewoon leuk bezig zijn met je hond, ook gingen we vaak mee op wandeling van de BSWV en leerde we ander Saarlooswolfhonden-mensen en andere Saarlooswolfhonden kennen. We hebben het zeker niet gemakkelijk gehad met onze klein en later met onze grootte held. Het is een hond met een heel eigen karakter, maar als je hem hebt accepteert zoals hij is zal hij het zelfde doen met jou.
Dayko is onze maat voor het leven!!
Ook hebben we met Dayko aan een 10tal shows mee gedaan hij heeft regelmatig ZG gehaald op het laatste ook wel enkele keren een U. Op het laatst bedoel ik voor er aan 1 oog driehoekjes cataract, bij onze jongen werd vast gesteld op zijn 5de levensjaar. Heel spijtig, want we hadden hem graag ingezet voor de fok. Hij was ook al enkele male gevraagd geweest en 1 keer hebben we hem een teefje willen laten dekken, dit is door omstandigheden, niets geworden. (zo gaat dat soms)Gelukkig heeft hij er zelf geen last van de oogziekten en is het voorlopig na 3 jaar dat het bij hem vast gesteld is nog niet erger geworden.
Verder is onze Dayko-man super gezond en vele gehoorzamer geworden dan vroeger( om de eventuele puppy eigenaars die dit lezen, wat moed te geven)
Liefst van al is hij bij ons. En gaat hij mee op verlof lekkere lange wandelingen maken in het bos of thuis eens lekker een toertje gaan fietsen of lopen met baas of op bezoek bij mijn ouders en regelmatig rusten op het bed of in de zetel( niet vergeten= super belangrijk!)
Onze grote brombeer mag lekker oud worden bij ons. Hopelijk nog vele jaren aan onze voeten slapen en ons wakker maken als hij weer bang is van de monsters( onweer en spoken => niet te onderschatten enzo)
Dayko 14/07/2004 – 27/04/2016
Op woensdag 27 april hebben wij na een korte ziekte onverwacht snel afscheid genomen van onze Dayko, onze vent, onze beer. Wolfwaerts Dayko onze eerste puppy, je hebt ons zoveel geleerd, soms heb je het ons met harde tand bijgebracht, als we weer iets niet opgeruimd hadden. Je kwam als pupje bij ons, met je alles bijtende tandjes. Je werd een koppige puber, waar we veel aangezwoegd en gepuzzeld hebben tot alle stukjes paste. Daarna werd je een heerlijke jonge hond die altijd voor een grapje in was. Je werd volwassen en een mooie stabiele reu die zijn meisjes (en mensjes) het liefst altijd bij zich had en waar niemand iets mocht aan doen. In je oude dagen heb je nog mee de pupjes van het nest uit geleerd respect te hebben voor de oudere honden. We zijn heel dankbaar dat we van al deze fases van je leven hebben mogen leren en samen beleven. Al was onze tijd samen veel te kort en was er nog veel te leren samen. Gunnen we je rust maar we hopen dat je over ons blijft waken zoals je altijd gedaan hebt. We zullen je nooit vergeten met jou is het allemaal begonnen onze saarlooswolfhonden verslaving, onze eerste saarlooswolfhond, ons pupje groen,……………
Op woensdag 27 april hebben wij na een korte ziekte onverwacht snel afscheid genomen van onze Dayko, onze vent, onze beer. Wolfwaerts Dayko onze eerste puppy, je hebt ons zoveel geleerd, soms heb je het ons met harde tand bijgebracht, als we weer iets niet opgeruimd hadden. Je kwam als pupje bij ons, met je alles bijtende tandjes. Je werd een koppige puber, waar we veel aangezwoegd en gepuzzeld hebben tot alle stukjes paste. Daarna werd je een heerlijke jonge hond die altijd voor een grapje in was. Je werd volwassen en een mooie stabiele reu die zijn meisjes (en mensjes) het liefst altijd bij zich had en waar niemand iets mocht aan doen. In je oude dagen heb je nog mee de pupjes van het nest uit geleerd respect te hebben voor de oudere honden. We zijn heel dankbaar dat we van al deze fases van je leven hebben mogen leren en samen beleven. Al was onze tijd samen veel te kort en was er nog veel te leren samen. Gunnen we je rust maar we hopen dat je over ons blijft waken zoals je altijd gedaan hebt. We zullen je nooit vergeten met jou is het allemaal begonnen onze saarlooswolfhonden verslaving, onze eerste saarlooswolfhond, ons pupje groen,……………
