Oktober 2015

 Oktober ging de spanning verder. Op donderdag 1 oktober hadden we smiddag resultaat  0.2wattttt!!!! dit kon toch bijna niet terug helemaal gezakt dit kon toch niet??? maar ja we waren er dan nog niet voorbij dat was dan wel weer positief. Vrijdag terug prikken. Op zaterdag wij op ons gemakje naar de winkel samen. Ik bel onderweg ff naar de dierenarts met ingedachte wanneer we het best weer zouden gaan prikken. Zegt ze hey julie moeten NU!!! gaan rijden ze zit op 22.4!!!! he wa wij race naar huis alles uit de auto gesmeten de doggys plasje en hup Byorka de auto in en ondertusse ook ff de eigenaar van Bleys vragen of het past( nie vergeten :-))))) hup. man  2 van de stressyste uren van m'n leven denk ik. gelukkig was Beys heel geinterseerd en op het los loopweidje was het zo goed als direct dat ze gekoppeld zaten :-)  :-) happy happy.Byorka was ook helemaal gek en zot ze heeft zelf in Jorgen zijn kont gepitst en Ester in d'r buik genipt ons hevig mie. Omdaty de waarde zo hoog was hdden we afgesprokken zondag morgend nog eens te proberen. zo gezegd zo gedaan. toen was het duidelijk. het was de  moment!! We zijn nog niet op het weitje geraakt of ze zaten al gekoppeld yeaaaaajjj :-) :-).
omdat de zwemmers toch nog 72uur kunnen overleven en dit de 2de mooie dekking met koppeling van 22min was en de waarde hoog was en we toch maar maandagavond zouden kunnen komen hebben we het daar bij gelaten.
Dus hebben we heel de maand oktober in spanning gezetten zou het gelukt zijn? zou het? wel? ni?

Gelukkig hadden we veel te doen; we hadden de wandeling van de BSWV in Lummen. Ik heb ook nog een opfrissings cursus dog shiatsu gevolgd. en we zijn ook met onze avondschool gestart Jorgen op dinsdag voor las technoloog en ik op elke donderdag en 1 zaterdag per maand voor Herboriste aan de Europese Academie in Leuven. we hadden onze bezigheid maar toch. pffff een maand kan lang duren.

Maar op vrijdag 30 oktober  kwam er dan eindelijk verlossing, we hadden om 16h een afspraak bij de dierenklinick voor een echografie. spannend en gestrest manaman toch ook al kun je er nix aan veranderden , je maakt jezelf gek als je naar je hond kijkt wel, ni, misschien, ik hoop het??? maar eindelijk werd het dan toch vrijdag 16h. al een geluk bleef ons Byorka er nog rustig onder, die wist het namelijk al . Hup Byokske op de tafel het draaien vond ze maar nix maar ze lag dan toch. pootjes vast houden, buikje scheren, zalfje smeren, gelletje smeren. man toch, hoe lang kan het duren ik stond bijna te dotseren ;-). dan gel op het apparaatje, apparaatje op de buik. ik zag het direct jaaaaaaaaa een kamertje gevuld met een garnaaltje :))))
 De dierenarts bevestigde mijn vermoeden,  ja  hier 1 en nog 1 daar 2 nog een beetje zoeken yep nog 1. Snel een paar fotojes nemen, en ons meidje mocht terug op de grond. yeaaaaah we hebben er 5 gezien, benieuwd hoeveel het er zullen worden. Als ze maar gezond ter wereld komen en gezond oud mogen worden onze, nu nog maar 2cm grote garnaaltjes, we houden nu al van ze.

Met dit blije nieuws is de herfst ook onvermijdelijk aangebroken, daar we niet mogen klachten met dit heerlijke wandel weer van 17° en zonnetje en oktober op zijn einden gekomen.