we beginnen september met slecht nieuws van Shaggy
Helaas is onze jongen op een veel te vroege leeftijd, van amper net geen 7 jaar , overleden ten gevolgen van een tumor ter hoogte van zijn alvleesklier, hier door kreeg hij suikerpieken en deze veroorzaakte epeleptische aanvallen, de laatste was een cluster aanval waar hij niet zelf uit geraakt is en daar door had hij veel te veel schaden opgelopen en moesten Peter en Linda hem laten inslapen. Wij zijn Peter en Linda heel dankbaar voor de mooie tijd dat onze Shaggy nog gegeven hebben en in bijzonder de goede zorgen voor Shaggy in zijn laatste levens jaar.
We zullen je nooit vergeten, je streken, je steel kapiciteiten, je smille, je zachte vacht, je kusjes, je kneepjes en je onvoorwaardelijke liefde ondanks je zo een slecht eerste jaar gehad hebt.


We zijn een keer  goed gaan uitwaaien om dit nieuws te verwerken aan zee.

Daarna was er ook de AVLS dag met show waar we met Mischka en Byorka naartoe geweest zijn . We hadden de oudjes thuis gelaten en Byorka hadden we terug ingeschreven. Ze heeft even goed haar best gedaan en zich terug super gedragen in de ring maar deze keer werd ze door de keurmeester niet als best bevonden en heeft ze een ZG behaald ze stond samen in de ring met haar zus en half zus. maar onze Dag kon niet meer stuk Broertje Magno (Miele) kwam langs. Het is toch zo leuk om dat vrolijk ventje te zien, die doet je al je zorgen even vergeten zo een lekkere scheet dat hij is. en als super verrassing kwam zusje Tova en Papa Akon ook langs!! Wauw mijn geluk kon niet op. ook opa Binky was er( de papa van Byorka) ook leuk om hem nog eens te zien ,oma Duete, ( mama van Akon)was er ook en werd op de koop toe nog beste veteraan!! Nog een kleine verrassing voor mij opa Fango ( Papa van Akon) ook eens in levende lijven zien ookal zo een prachtige hond. We hebben echt super dag gehad met al de familie van de pup en Akon en Byorka hun familie en verwanten te zien echt top!!

2 weken nadien zijn we op bezoek geweest bij Tova om haar stamboom te overhandigen. het is echt een fantastische meid zo lief en open super. we zijn super goed ontvangen door Roy en Vivi bedankt voor de gezellige avondhet was heerlijk om hun en de doggys nog eens te zien. De zusjes hebben fijn kunnen spelen, het zijn 2 draakjes zo leuk om ze bezig te zien.
Papa Akon was heel blij om Byorka te zien ik weet nu niet of het te maken had met de nog een beetje loopsheid van Byorka of niet??? 
Het is zo een knappe vent en hij is zo vrij echt een heerlijke hond, we zijn nog steeds heel blij dat hij de pappy is van ons eerste nestje.

Augustus was een drukke maand van verjaardagen en etentjes . Zo druk dat julli was op honden gebied zo rustig is august. wel zijn we al bezig met ons wolfhonden weekend in elkaar te steken maar voor de rest . Dat is op het einden van deze maand ook weer geweest.
op vrijdag hadden we vooral de opbouw en de voorbereiding . Op zaterdag een wandeling in de namiddag de spelletjes of een grootte wandeling daarna onze  BBQ . Dan was het op zondag tijd voor de Show. Waarbij Byorka en 3 van haar kinderen mee gedaan hebben. ik was zo fier op hun alle 4. Eerst waren de 2 broers aan de beurt Metca en Miele Of Wolfs Whisper ze hebben het zeer goed gedaan flink mee gelopen nix angstig in de ring blije en vrolijke kerels. ze kregen dan ook beiden een ZG ik was trots op onze pupjes, Toboe werd eerste van hun reeks dikke proficiat .  Dan was het de beurt  aan Zusje Mischka dat was iets anders, ze wou niet mee lopen, maakte bokkensprongen en wou vooral weg. Maar toch knap ze is in de ring gebleven, heeft zich laten zien en ik ben recht gebleven bij het voorbrengen. Iets wat niet altijd even makkelijk is met zo een spring en trek muis. het zou niet de eerste buiklanding zijn bij het voorbrengen van de honden. Mischka kreeg hier voor de 2de plaats en een Zeer Goed, Proficiat aan Mihka met de eerste plaats. Dan Was het de beurt aan Boyrka zij heeft het prima zij werd met U de beste van haar reeks. Voor mij ook verdient, niet dat ze mooier of beter was dan de andere saarloosdames, maar  ze heeft zich goed laten showen liep mooi en was heel braaf in de ring dat is ooit heel anders geweest met Byorka in de ring. Ooit kwam daar ook het betere stundwerk aanboord . We hopen dat Mischka ook in de richting van mama mag evalueren :-)
Als grote verrasing werd onze Byorka ook nog een keertje club kampioen!! ben echt trots op onze meid :-)
Bedankt aan Annelies en Christof voor de mooie foto's
en daarmee werd Augustus afgesloten

Hier klikken om te bewerken.Juli 2014

Het is volop zomer, de kleine Mischka is ondertussen ruim een 6 maand. De pupjes hun stamboom is ondertussen ook geariveerd en klaar om naar de nieuwe eigenaars te brengen en zo hebben wij nog eens een extra excuus om “onze pupjes” nog een te bezoeken. Het zijn zulke scheetjes. Maar ons scheetje is toch een kadeeke ook zenne, zo eentje hebben we nog niet gehad ;-). Nu hebben we toch al 4 saarloosjes gehad maar ons klein roske, heeft ons toch al enkele keren verrast met hier en daar een kabeltje of 4 van de laptop, stoomgenerator, badkamerverwarming en nog wel een paar door te knippen. Het is al een duur juffertje geweest want ook bloemen vazen en kruiden zijn niet meer veilig voor haar. Nu ze groter wordt kan ze nog beter overal bij. Want kwa grote is ze mama Byorka al stilletjes aan het voorbij steken. Ook  houd onze Mischka meid wel eens van een zwemmetje, daarmee kost ze ons voorlopig nog geen centen ;-) . Ze is  onze eerste saarlooshond die gaat zwemmen. Eerst was het voorzichtig daarna ging het iets vlotter

Ook hebben we deze maand  avond wandeling van de BSWV mee gestapt met Mischka , Byorka en Dayko. Op zaterdag 12 juli hadden we wandeling aan de Baalse Heide. Voor vertrek kwam er nog een kleine saarloos meid met haar Duitse dog vriendje en haar baasjes goeie dag zeggen. Het is altijd leuk om jonger generatie te zien groeien. Ze zijn niet mee geweest omdat ze echt nog maar jong was 9 weke. Daarna vertrokken we met een gemende groep enkele oudere saarlozen en wat jongere maar ook een Franse buldog, een Zwitserse herder, een stabijhond en een labrador, er waren ook enkele hondloze mensen die kenniskwamen maken met ons geliefde ras. Daar kunnen we alleen maar blij voor zijn dat mensen zich op voorhand informeren eer ze aan een hond of bepaald ras beginnen. Deze keer hebben we een iets andere toer genomen langs een vijver waar de honden eens pootje baden konden doen en hun dorst konden laven. We zijn ook door een bosrijkere omgeving gestapt waar het wel wat modderig was maar dit was voor onze 4voeters zeker geen probleem J 1 iemand kon alvast eens oefenen wat het was om met een saarloos te wandelen, om te laten zien dat wij er niet voor de lol soms zo komisch bij lopen of rare bewegingen maken met armen en benen tijdens de wandeling als 1 van onze schatten beslist om toch maar net aan die boom te gaan snuffelen of ja toch wel net aan de overkant van die te diepe plas gaan lopen en de lijn net iets te kort lijkt. Soms is het inderdaad wel wat komisch en acrobaten werk met onze eigenzinnige sterke lieverds, dit kan waarschijnlijk iedere saarlooswolfhond eigenaar beamen J. Maar ze zijn toch zo lief he hahahahaha. Aan de helft gekomen werd de groep opgesplitst in de puppy wandeling en de volwassen honden toer. Na het afscheid te nemen hebben wij gekozen voor de lange wandeling. Deze ging nog door de bossen. En nog een stukje langs de ezel wei die de doggys super interessant vonden natuurlijk ;-) het was een gezellige avond.

Het was het Dolle neuzen, natte poten.
Ook dit jaar waren met onze rasstand weer van de partij op het jaarlijks evenement. Het vond plaats op in het park van Beervelden, dat ook dit jaar weer omgetoverd werd tot een honden paradijs, op zondag 27 juni. Waar je met je hond kon deelnemen aan een hondenrace (niet professioneel maar voor de lol) , een ballen bad voor de honden, een doolhof waar de hond zijn baasje kon zoeken. Iets meer voor de saarlooswolfhond misschien, de survival voor baas en hond, schattenjacht( zoek spelletjes voor de hond). Ook waren er dit jaar weer talrijke demo’s van cannicross, doggydance, frisbee, gehoorzaamheid, assistent honden treiball en nog veel meer. Je kon er ook mini workshopjes volgen van o.a. flyball, hondenshiatsu enz. Dit jaren waren we door omstandigheden niet zo druk bemant ( onze roedel en Astrid met Maihaka) . Maar de doggys konden het goed met elkaar vinden en het was leuk dat alles op een hoopje lag. We hadden er met Maihka een sociaal hondje bij om onze Arouschka die toch al wat moeilijker te been is met haar 13.5 jaar hihihi. Byorka is ook nog te doen maar die laat zich niet aan raken en Dayko zeker ook niet. Ons klein ros spook zat achter de stoel verstopt ze is een paar keer komen piepen maar vond het allemaal wat te spannend, onze kleine bange mouse en nu had ze de steun van haar bibbermaatje Indira niet he  ;-) ook  moesten Astrid en onze voorzitter hun beste Frans met, een bitje heir op boven halen, maar voor de rest hebben we ons er wel kunnen redden. Het was de ganse dag gezellig druk, niet te maar we hebben ons niet verveeld.We hebben dit jaar zeker mensen gehad met echt interesse voor ons ras die hele interessante en gericht vragen stelden; die zelfs speciaal gekomen waren om ons geliefde ras eens te kunnen bewonderen. Dat is echt wel fijn om zo een mensen uitleg te geven.Minder om te lachen was het moment dat het begon te overtrekken en we met 2 dames en 5 honden er stonden toen onze stand bijna weg waaide. Door een plotseling opkomend onweer begon het heel hard te waaien en gingen de panelen van de stand bijna plat, al een geluk dat Jorgen snel ter redding kwam. Dat dachten we alle sinds tot bij de volgende windstoot wopa onze tent de lucht in ging. 1 iemand de honden allemaal gepakt en maken dat we aan de kant waren de andere2 de tent pakken en plat houden en los maken en afbreken. Nu moet ik wel een dikke pluim geven aan de organisatie die er direct met 4 tal mensen bij waren om alles plat tegen de grond te krijgen zodat er nix meer kon gaan vliegen. Oef.Dan 2 snel de auto’s gaan halen de andere doggysitten. En hopen dat de hemelsluizen nog even dicht zouden blijven. Maar helaas. Toen de auto’s er aan kwamen, lieten ze alles los. Wopa alle doggys de auto in en maken dat alles in de auto zat. Mits een beetje goed teamwork is ons dat aardig gelukt in een record tijd hehehehe JZo eindigde dolle neuzen, natte poten iets vroeger dan geplant en verwacht.Toen we thuiskwamen was het nog kurkdroog bij ons geen drup gezien, geen onweer, geen wind, geen spatje regen. Bizar hoe dat in onze kleine landje toch zo kan verschillen.

En zo is er een einde gekomen aan julli

 

Weer een maand voorbij. Ondertussen zijn de Of Wolfs Whisper pupjes al goed 6 maand. En ze groeien alle vier als een kool. En het blijkt dat ons bruintje het grootste varkentje uit het nest is, zucht!
We zijn ondertussen samen met Metca en Magno en hun baasjes nog eens een keertje naar zee geweest. Het was een hele ontspannen en lekker uitje. De 3 pups hebben zich weer goed kunnen uitleven met elkaar. De bejaardenbond (Dayko, Daja en Grappa) hebben zich ook geamuseerd. Akai was er ook bij maar die hoort met zijn 8 jaar nog niet bij de bejaardenbond hihihi.
Verder zijn we ook op reis geweest met onze roedel buiten ons Rouschke, die mocht bij oma en opa gaan logeren). We zijn weer naar ons lievelingsplekje geweest bij Carin en Mies aan de molen. Zalig is het daar en (meestal) super rustig. We hebben er weer genoten en ons Mischka was totaal in haar element met de rivier zo vlakbij. Ze heeft naar hartelust kunnen zwemmen en watertrappelen. Heel leuk om te zien.
We zijn (omdat we “in de buurt waren”) ook eens gaan puppy-knuffelen bij Carmen en Willy van de kennel una neshoba, waar onze lieve Byorka vandaan komt. We zijn er weer supergoed en vriendelijk ontvangen. De pups waren ongeveer 6 weken en aller schattigst. Je kon nu al de verschillen goed zien. Het waren echt schatjes. En Mischka vond het even wat raar al die kleintjes (7), maar ze heeft zich heel goed gedragen. Een goeie oefening voor binnen volgend jaar ofzo. Byorka was er netjes tegen, maar je merkt goed het verschil met haar eigen pups, zelfs hoe ze nu doet tegen haar eigen kids. Dat is ongelooflijk.
Ons weekje was veel te kort spijtig genoeg. We waren wel blij om onze Arouschka terug te zien en zij was ook blij om onze roedel terug te zien.
Ondertussen werd het ook tijd om mijn eindwerk “ hondenfokker” voor te stellen aan de jury. Was er redelijk nerveus voor. Op woensdag 18 juni was het zo ver, maar ik vond dat het goed gegaan is, ik had een goed gevoel. We moeten nog even wachten op de uitslag. Ik ben benieuwd. Dan ben ik een gediplomeerd hondenfokker . Dat zou iedere fokker voor mijn part mogen volgen. Niet alles wat er verteld werd ben ik het mee eens, maar je leert wel een beetje (je word geen dierenarts ofzo) hoe een hond werkt van binnen, welke problemen er kunnen zijn, enzo. Dat vind ik zeker geen overbodige luxe als je gaat fokken. Twee honden op elkaar laten wippen is meestal niet (soms wel grrrr) moeilijk, maar ze kunnen begeleiden en weten wat er aan de binnenkant afspeelt is nog iets anders vind ik. Allé, tot zo ver mijne preek hahahaha. En nu wachten tot volgende maand (als ik het op tijd bijhoud (shame on me))

In het begin van de maand mei hadden we een puppy bijeenkomst. Alle Of Wolfs Whisper pupjes waren er, samen met mama Byorka en papa Akon. Deze laatste had het niet begrepen op zoon Metca. En hij deed nog zo zijn best om lief te zijn, onze Metca maar het kon niet baten bij paps.
We zijn leuk gaan wandelen en de 4 pupjes maar ravotten met elkaar. Het viel ons wel op dat we 2 verschillende types hebben. Ze lijken allemaal wel op elkaar, zeker van snuit maar toch. Mischka en Magno zijn hoog op de stelten met een half lange vacht. En Tova en Metca hebben meer een diepere borstkast en langere haren. Heel leuk om te zien. We zijn benieuwd wat er van ze gaat worden als ze volwassen zullen zijn. 
Wij waren heel blij om te zien dat onze pupjes het zo goed hebben in hun nieuwe roedel. Ze hebben echt een band met hun eigenaars en zijn overal zeer welkom en er wordt goed met omgegaan. Dat is toch het belangrijkste dat ze gezond zijn en een liefdevolle thuis gevonden hebben. Ze zijn echt prachtig.
Het zal moeilijk worden om een nieuwe partner te vinden voor onze Byorka, iets waar we ook weer stilletjes aan mee gaan beginnen. Ik zou toch graag hebben dat de honden elkaar al eens gezien en wij de reu natuurlijk ook want in het echt is het nog iets anders dan op foto gezien te hebben en alles moet fatsoenlijk onderzocht worden qua lijnen en ziektes. Maar eerst ga ik mijn eindwerk, hondenfokker, afwerken en dan gaan we op mannen jacht (voor Byorka he).
We zijn deze maand ook een paar keer gaan wandelen met andere honden en Mischka vind alle hondjes leuk. Mensen vind ze nog steeds eng en kindjes, iets waar we zo op geoefend hebben, 3 keer per week naar het schooltje gaan kijken, vind ze echt doodeng. Spijtig maar misschien betert het nog wel als ze ouder word. Bussen, auto’s en tractoren dat gaat goed, dat vind ze oké. 
Thuis is ze van nix bang en haalt ze streken uit dat het niet meer schoon is. Ze kan een hele lieve meid zijn en komen knuffelen, maar ze kan ook een monster zijn dat van de ene deugnietestreek naar de andere gaat of 2 tegelijk, vb. met een gestolen sok in je bek in huis plassen!!! Ja, ze kan er wa van. En zwemmen, dat doet ons bruin spookje ook. Onze eerste Saarlooswolfhond die zwemt. Pootje baden doen ze allemaal graag, maar zwemmen dat is onze eerste. Wel cool om te zien en ze bleef echt mooi recht (rugje was nog droog) alleen de eerste bochtjes waren lastig hahaha.
Zo dat was het ongeveer voor de maand mei graag tot de volgende maand.
Annelies

Deze maand zijn we veel bezig geweest met alles terug in orde te maken thuis en met Mischka te blijven socialiseren. Ze heeft veel last gehad van het wisselen van haar tanden waardoor ze heel onzeker werd een grote terugval kreeg. De andere nestgenootjes hebben hier minder last van gehad.
Ook is het de jaarlijkse oogspiegeling van de BSWV geweest. Er zijn 30 Saarloosjes gespiegeld. Er waren geen nieuwe gevallen van PRA of cataract, dus dat is al goed nieuws. Ook onze honden Dayko en Arouschka, die al enkele jaren lijder zijn van driehoekjes cataract, waren stabiel gebleven. Byorka was ook gelukkig weer vrij gegeven. Wel belangrijk, zeker nu ze mama geworden is. Onze kleine Mischka hebben ook niet-officieel laten nakijken. Eigenlijk hoeft het pas van 6 maand. Ook Mischka was helemaal in orde. Ook haar tandjes waar ze zoveel last van heeft gehad groeiden mooi op hun plaats dus dat is ook een geruststelling.
We zijn ook enkele keren met Mischka naar een nieuw vriendinnetje geweest in saarloosland, Indira van Katleen en Kevin. Het eerste contact verliep wat voorzichtig en angstig. Maar nu ze elkaar een paar keren gezien hebben, kunnen ze goed ravotten met elkaar. Twee draken bij elkaar.
Mischka is toch niet het brave pupje dat Byorka was. Ze kan soms echt een monstertje zijn die haar zinnetje probeert door te drijven. Een koppig meidje is ze soms en ook druk. Mama Byorka ziet er echt mee af soms. Maar er zal wel snel genoeg een tijd komen dat Byorka vindt dat ze groot genoeg is om niet meer van het “puppy-mag-alles” privilege te kunnen genieten m.a.w. dat de Mischka is goed op haar doos zal krijgen van mammie Byorka.
Met onze andere pupjes gaat het goed. De mannen blijven maar groeien. Het gaan echt grote beren worden denk ik. Ze zijn nu al groter dan Byorka, Mischka nog net niet.
Dayko vindt het allemaal goed en begint zich ook stil aan te bemoeien met Mischka haar opvoeding.
Deze maand is ook onze lieve Arouschka 13 jaar geworden. We merken echt dat onze meid oud aan het worden is. Ze krijgt al bijna een jaar medicatie voor artrose in de achterhand. Ze is echt stijf en de trap op dat lukt ook al even niet meer. Maar als haar voerbak of riem te voorschijn komt dan staat ze nog hevig te trappelen. Ze is er nog graag bij onze meid. Hopelijk mag dat nog even duren.
Greetz Annelies