Woensdag 30 oktober 2013

Spannend!
Zoals de titel al doet vermoeden, was woensdag 30 oktober een hele spannende dag voor ons.
Het begon als een gewone werk dag. Om 8h30 telefoon, mijn ventje, ik neem op en hoor dat onze afspraak bij de dierenarts ( voor de echografie van Byorka) niet kan door gaan wegens omstandigheden!?! Euuuuh? Maar we konden als het zou lukken vandaag om 17h00 kunnen gaan. Ja, eerst maar is kijken of ik nog snel een halve dag vrij kon nemen dan. Want je kunt namelijk niet om 17h00 in Antwerpen zijn als je om 16h00 pas gedaan hebt met werken in Mechelen en dan ook nog je hond moet oppikken. En je kunt ook niet tegen die andere 2 zeggen van “ ja, dag tot straks he” als ze al een hele dag alleen gezeten hebben. Dus dan maar een halve dag proberen te vragen. We hadden allebei geluk dat het nog kon op ons werk. Dus dan wel wat stress. Op de middag naar huis de honden nog eens lekker lange toer in de zon gewandeld. En wij dan hier om 15h30 vertrokken om dan met de file net om 16h50 aan te komen. Pfff wij alle 2 redelijk nerveus. Onze Byorka eigenlijk ni maar ja onze meid wist natuurlijk al lang het antwoord op de spannende vraag: Is ze drachtig of niet??
Nog een kwartiertje wachten en dan was het aan ons. Dan mocht ze op een kussen gaan liggen en dat ging eigenlijk heel vlot. Ze liet het goed doen. Het scheren van de haartjes vond ze eng tot ze merkte dat het alleen maar wat bromde en voor de rest geen pijn deed ofzo. Dan de koude gel op haar kale buikje. En pffff spanning….. het toestelletje op de buik en dan hopen en turen of je iets ziet. 
Dan eindelijk na 5 weken spanning de verlossende woorden: “ ja, ik zie er eentje” Woehoew!!!
“En nog eentje en hier zitten er nog 2” Amai wat een opluchting was dat! Dat we deze keer wel de juisten signalen zagen en opmerkte. Maar toch durfde ik niet goed hopen. Ik had heel veel bang om weer een teleurstelling te moeten verwerken en overbrengen naar de reu eigenaren en alle mensen die met ons mee hoopten en met ons mee voelden. 
Maar dit keer konden we vreugdevol nieuws brengen! Dat is toch veel leuker hoor!
We zijn ongelooflijk blij en hopen dat alles vlot mag verlopen bij ons meidje. Dat we binnenkort de pupjes al kunnen voelen leven bij haar in haar buik en dan uiteindelijk ook in levende lijven kunnen ontmoeten. We vinden het zeer spannend wat het is voor ons beide de eerste keer.
Nog 4 weken aftellen en dan is het zo ver. We houden jullie zeker op de hoogte hoe het allemaal verloopt met onze meid.

Greetz Annelies